Τα νέα ήδη γνωστά. Η Canonical, σταματάει την ανάπτυξη του Unity και του Mir και επιλέγει σαν γραφικό της περιβάλλον το Gnome.
Οι συζητήσεις, σχολιασμοί και απόψεις περί αυτού αναρίθμητες, ενώ δεν λείπουν βέβαια και οι «κασσάνδρειες» αναλύσεις. Και λογικό βέβαια, καθώς είναι μεγάλη είδηση που έμμεσα ή άμεσα αφορά πάρα μα πάρα πολλούς ανθρώπους.
Έχοντας καταλαγιάσει ο πρώτος αχός της ανακοίνωσης αυτής διά στόματος Mark Shuttleworth, ας προσπαθήσουμε να τα δούμε πιο ψύχραιμα και πιο ρεαλιστικά. Βέβαια και αυτά δεν παύουν να είναι παρά μια άποψη και, έτσι, κάθε αντίλογος δεκτός.
Ήταν μια αποτυχία του Ελεύθερου / Ανοιχτού Λογισμικού:
Αυτή είναι μια από τις «απόψεις» που επικρατούν. Και βάζω σε εισαγωγικά την λέξη απόψεις, επειδή μόνο τέτοιες δεν είναι. Αντίθετα, αποτελούν μια από τις πιο ευτελείς μορφές της κακόβουλης ηλιθιότητας.
Δεν θα το αναλύσω αυτό, το θεωρώ περιττό. Μια ματιά σε όλες τις υποδομές γύρω μας και σε όσα χρησιμοποιούμε καθημερινά, είναι η απάντηση και ο θρίαμβος του Ελεύθερου / Ανοιχτού Λογισμικού.
Χωρίς αυτό δεν θα ήμασταν εδώ σήμερα. Τα μόνα εμπόδια για μια ουτοπική τεχνολογία και επιστήμες, προέρχονται από τις εταιρείες, τις πατέντες τους και το οικονομικό κατεστημένο.
Άραγε, πόσοι τεχνολογικοί «κολοσσοί» θα υπήρχαν σήμερα χωρίς το FOSS;
Το περιβάλλον του Unity ήταν για τα μπάζα:
Οι κατακρίσεις στο γραφικό περιβάλλον που έφτιαξε η Canonical υπήρξαν δριμύτατες από την αρχή. Δυστυχώς όμως, ορισμένες λίγες και τεκμηριωμένες απόψεις χαθήκανε στον σωρό και στον fanboyστικό ενθουσιασμό.
Το περιβάλλον του Unity, ακόμα και εντελώς αρνητικά να το δεις, παρουσίαζε ενδιαφέρον.
Εισήγαγε χαρακτηριστικά, τα οποία ακολουθούσανε επιτυχημένα τα προστάγματα της αγοράς.
Leds, scopes, άμεση και κατηγοριοποιημένη on-line αναζήτηση από το dash· ήταν καινοτόμα.
Βλέπετε, όταν μιλάμε για αγορά, δεν αναφερόμαστε στην Ψωροκώσταινα, μα σε αυτές των ΗΠΑ, Αγγλίας, Γερμανίας, Ιαπωνίας και άλλων πιο οικονομικά ισχυρών χωρών που οι οθόνες αφής αποτελούν μια καθημερινή πραγματικότητα.
Η δε άνοδος του «κινητού» web με τις φορητές συσκευές, επέβαλε ριζικές αλλαγές και στον τρόπο χρήσης αυτού που ονομάζουμε «desktop» ή πιο καλά «γραφικό περιβάλλον».
Η Microsoft και η Apple είχαν ήδη διαθέσει πόρους και έρευνα σε αυτήν την σύγκλιση των gui και, έτσι, η κίνηση της Canonical ήταν σωστή. Άλλωστε, αυτούς τους προσανατολισμούς είχαν και τα Gnome-shell, KDE μα και άλλοι διαχειριστές παραθύρων (βλέπε την διανομή Bodhi).
Πράγματι, το περιβάλλον του Unity ήταν καταπληκτικό για οθόνες αφής και μάλιστα όσο πιο μικρή η οθόνη, τόσο εκτιμούσες την χρήση του.
Επίσης, ήταν υπέροχο και για τα Ubuntu fanboys που έβαζαν τα laptop τους δίπλα στων φίλων τους με τα Apple, ώστε να δουν ποιο είναι το πιο γαμάουα desktop.
Και αυτό επειδή, επί τόσα χρόνια, η εμπειρία έδειξε πως η συντριπτική πλειοψηφία των «οικιακών χρηστών» δεν αξιοποιούσε αυτά τα χαρακτηριστικά του Unity, κάτι απολύτως λογικό αφού πρακτικά δεν είχε και ιδιαίτερο νόημα η χρήση τους.
Δεν θα πρέπει βέβαια να παραβλέψουμε και το γεγονός πως ένα τρίτο indicator έκανε ρεκόρ εγκαταστάσεων. Αναφέρομαι στο Ubuntu Menu Indicator που πρόσθετε στο system-tray, το κλασσικό, κατηγοριοποιημένο μενού του Gnome.
Όσον αφορά τους στόχους της Canonical και τις γνώμες των fanboys πως το Unity ήταν ένα super-duper desktop για εταιρική χρήση, μόνο άφθονο γέλιο μου προξενούν.
Είτε πολύ τολμηρό ήταν αυτό που έκανε η Canonical, είτε απολύτως ηλίθιο. Αν έχετε δει σε εταιρικά περιβάλλοντα να επικρατεί κάτι άλλο πέρα από το κλασσικό desktop των Windows 7 ή του κλασσικού Gnome του CentOS, να το πείτε, ώστε να το καταγράψουμε για να το μελετήσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε, ούτε και το Gnome-Shell είναι gui για εταιρικά περιβάλλοντα, ούτε και το KDE (τουλάχιστον όπως έρχεται από default). Μόνο το απλό Gnome, το Mate και το XFCE θα μπορούσαν να καλύψουν τέτοιες ανάγκες.
Ναι, μα η κοινότητα…
Σε κάποια σχόλια, στο Reddit αν θυμάμαι καλά, διάβασα πως μεγάλη ευθύνη για το γεγονός αυτό, φέρει και η κοινότητα.
Αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει, μα χρειάζεται και ορισμένες διευκρινήσεις.
Η κοινότητα Ubuntu – θεωρητικά – είναι η μεγαλύτερη και η πιο οργανωμένη. Θεωρητικά, αφού πρακτικά δεν ισχύει. Ίσως μαζεύονται αρκετά άτομα σε διάφορες κοινωνικές συνευρέσεις και social-pages, μα η παρουσία της κοινότητας σε συνέδρια είναι φανερή διά της απουσίας της ή της πενιχρής της συμμετοχής. Και αυτό ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Βέβαια, υπάρχουν άλλες υποδομές και πολύ σημαντικές προσφορές και ένα απλό, καθημερινό παράδειγμα αυτού αποτελούν οι μεταφράσεις της διανομής, η τεκμηρίωση και η επίλυση τυχόν προβλημάτων.
Ωστόσο, στο πρώτο σκέλος, υπάρχουν και άλλες κοινότητες, όπως αυτές του openSUSE και του Fedora για παράδειγμα, που κάνουν εξίσου την ίδια δουλειά, μα αρκετά πιο «αθόρυβα» είναι η αλήθεια.
Όμως δεν είναι εδώ το θέμα, αφού η κοινότητα στα πρώτα χρόνια του Ubuntu, ήταν αυτή που το ανέβασε στα ύψη και σε κάθε τομέα. Τόσο τεχνικά, όσο και σε δημοτικότητα. Αναρίθμητες εφαρμογές, βοηθήματα και πολλά άλλα, τα είδαμε, τα χρησιμοποιήσαμε και τα χαρήκαμε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης δεκαετίας και τα πρώτα του τωρινού.
Αμέτρητα τρίτα λογισμικά υπάρχουν και αναπτύσσονται και δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Ubuntu έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό το θέμα.
Αν θυμηθούμε τα πρώτα Ubuntu summits, το μέλλον έμοιαζε ελπιδοφόρο και το Ubuntu να κάνει πραγματικότητα την ουτοπία περί κυριαρχίας του Linux σαν οικιακό desktop.
Ωστόσο, από το 2012, αυτό το κλίμα, το «πετυχημένο πείραμα συνεργασίας ανάμεσα σε εταιρεία και κοινότητα», όπως χαρακτηριζόταν, έδειξε πως δεν είχε μέλλον.
Για να φτάσει το 2015 που ο ίδιος ο mr. Ubuntu, εμμέσως πλην σαφώς, απαξίωσε την κοινότητα.
Η αποτυχία χρηματοδότησης του Ubuntu smart-phone στο Indiegogo ήταν η απόδειξη αυτού.
Εταιρικό management
Πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας πως η Canonical είναι μια εταιρεία. Έχει κάνει όσα χρειάζεται για μειωμένη φορολογία με την εγκατάσταση της έδρας της στην νήσο Μέιν, στο Λονδίνο, έχει δημιουργήσει δικαιώματα και άλλα, με τα logo, την ονομασία της κλπ. Όλα όσα θα έκανε σχεδόν η κάθε εταιρεία δηλαδή.
Σκοπός της κάθε εταιρείας είναι να έχει κέρδη και αυτά συνεχώς να ανεβαίνουν. Έτσι είναι η αγορά, έτσι είναι ο κόσμος μας.
Η αλήθεια είναι πως η εταιρεία υπήρξε ιδιαίτερα γαλαντόμα στις αρχές, μα ήταν προφανώς η τότε τακτική για το marketing της. Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα δωρεάν cd με Ubuntu που έστελνε, τους drivers που εισήγαγε στον πυρήνα, τα χρήματα που δαπανούσε για τις απανταχού κοινότητες στον κόσμο και πολλά άλλα που έδειχναν να έχουν επίκεντρο τον καθημερινό άνθρωπο.
Από το Unity και μετά αυτά αλλάξανε. Κάπου στο 2013, για να το έχουμε και χρονολογικά. Λογικό και πάλι, και δικαίωμα της εταιρείας να κάνει ό,τι αυτή νομίζει με τα προϊόντα της.
Όμως, το τέλος του Ubuntu One (cloud υπηρεσία), του Ubuntu for Android, του Ubuntu-TV και άλλων προϊόντων που έμεναν στην ιδέα και στα χαρτιά, η αποτυχία να προσελκύσει μεγάλους κατασκευαστές για να ρίξει στην αγορά (στα καταστήματα) το Ubuntu smart-phone αποτέλεσαν ένα-ένα τα σημάδια αυτού που θα επακολουθούσε.
Ένα παράδοξο φαινόμενο το οποίο παρατηρήθηκε το ίδιο διάστημα που αρχίσανε οι αναποδιές για την Canonical ήταν η διαρρύθμιση του προσωπικού της, αφού φαινόταν να έχει πιο πολλούς υπαλλήλους γραφείου, στελέχη και managers, από προγραμματιστές!
Αυτό από μόνο του ίσως δίνει μια απάντηση, για τα προβλήματα στην ανάπτυξη του Unity.
Κι’ όμως, με αυτά τα δεδομένα, η Canonical αποφάσισε να κινηθεί επιθετικά, ερχόμενη σε σύγκρουση με το μεγαλύτερο μέρος της Linux κοινότητας, ανακοινώνοντας τον Mir display-manager, μαζί με το Unity8, τα Snappy πακέτα και το Ubuntu store.
Δεν χρειαζόταν και πολύ δοκιμή όλων αυτών για να εξακριβώσει όχι μόνο το πόσο ατελές ήταν το Unity, μα τα άπειρα προβλήματα ακόμα και σε πρωτογενή σημεία που παρουσίαζαν όλα τα υπόλοιπα και ιδιαίτερα ο Mir, ενώ ήταν κραυγαλέο πως τα snaps πακέτα δεν ήταν καν εφάμιλλα των Flatpak και λοιπών.
Και έτσι, φτάσαμε στον φετινό (2017) Απρίλη που όλα αυτά έλαβαν τέλος.
Απέτυχε η Canonical;
Από όποια πλευρά και να το δεις, ακόμα και έτσι να μην το θέσεις, είναι ολοφάνερο πως στην πορεία όλων αυτών των χρόνων έγιναν άστοχες ενέργειες που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση.
Ίσως να υπήρχαν και αυξημένες προσδοκίες πως με όλο αυτό πακέτο, η Canonical θα κατάφερνε να πάρει μαζί της μεγάλο μέρος προγραμματιστών και άλλων τεχνικών λογισμικού, της κοινότητας, ώστε να ασχοληθούν με την καινοτομία της.
Τυπικά ναι, απέτυχε, μα εταιρικά, έκανε μείωση των δαπανών της. Και ούτε σημαίνει πως η αγορά του χώρου το βλέπει σαν αποτυχία. Είναι κάτι που θεωρείται συνηθισμένο.
Αν θα έχει επιπτώσεις;
Δεν νομίζω στην ίδια την εταιρεία. Έχει εταιρικούς πελάτες και συνεργασία με την Microsoft που θα της αποφέρει κέρδη. Αν κάποια στιγμή που θα μπορεί, επανέλθει, δεν το γνωρίζω, μα και πάλι δε νομίζω πως θα τα πετάξει στον κάλαθο αχρήστων όλα αυτά.
Πιο πολύ αναστάτωση, νομίζω πως θα φέρει στους οικιακούς χρήστες και τίποτε περισσότερο.
Λυπάμαι (not) αν το χαλάω από μερικές/-ούς, μα η Canonical δεν είναι ούτε Microsoft, ούτε Apple. Μια μικρή και όχι σημαντική εταιρεία είναι στον τεχνολογικό χώρο.
Έκανε κωλοτούμπα ο Mark;
Η απάντηση εδώ είναι μονολεκτική:
Ναι, έκανε.
Δεν θα το επεκτείνω αυτό, δεν γράφουμε μυθιστόρημα άλλωστε, μα αν δεν γνωρίζετε ή έχετε εξασθενημένη μνήμη, μια αναζήτηση στο web, με τις προηγούμενες δηλώσεις του, θα σας επιβεβαιώσει αυτό το περί κωλοτούμπας.
Πέθανε το Ubuntu;
Αρκετοί, ερμήνευσαν αυτό ως και το τέλος του ίδιου του Ubuntu.
Φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, πρόκειται για κάτι πολύ καλό, τόσο όσον αφορά το ίδιο το Ubuntu, τις παράγωγες διανομές, μα και το ίδιο το Gnome.
Είναι σίγουρο πως θα προκύψουν πολλά λογισμικά κάθε είδους που θα αναβιώσουν τις παλιές καλές εποχές του Gnome 2x.
Από την άλλη, μην παραβλέπετε πως, το Unity, Mir και τα λοιπά είναι κώδικας που περιέχει ενδιαφέροντα πράγματα. Και βρίσκεται εκεί έξω.
«Ηθικό» δίδαγμα:
Το Ελεύθερο / Ανοιχτό Λογισμικό, άνθισε μέσα από την κοινοτική και ατομική δημιουργία, όχι μέσα από εταιρείες. Θα το επαναλάβω:
Τις εταιρείες ΔΕΝ τις εμπιστευόμαστε.
Οι μόνοι/-ες που δεν έβλεπαν την πραγματικότητα – και που στην τελική κακό έκαναν – ήταν τα fanboys που σε κάθε αρνητική κριτική για το Ubuntu έβλεπαν μόνο εχθρούς και δημιουργούσαν άσκοπο και ανούσιο ντόρο, προσβολή της νοημοσύνης.
– Και στην τελική:
ΖΗΤΩ ΤΟ LINUX ρε κουφάλες.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές απόψεις και μόνο.
Αφού το osarena.net βρίσκεται κάτω για servis, ρεκτιφιέ, βαλβολίνες και άλλα τέτοια, το δημοσιεύω εδώ, στο συνlinuxάδικο Cerebux.
Cheers.
Linux-User
Technopolitan.gr
Termatiko
Cerebrux 
Καλό είναι η λέξη «Ψωροκώσταινα» να αποφεύγεται, γιατί τουλάχιστον σε μένα μου βγάζει ένα αίσθημα σιχαμάρας.
Ε καλά, δεν μπoρούμε να ξέρουμε πάντα η κάθε λέξη τι προκαλεί στον καθένα :) Μην μένουμε στις λέξεις και χάνουμε το άρθρο (αντίστοιχα το δέντρο – δάσος):P
Μερσί. Δεν θα επιχειρηματολογήσω περισσότερο για τις λέξεις που μπορεί να επιλέγει ο κάθε συγγραφέας, μιας και αυτό είναι θέμα γούστου.
Στο «δάσος»…αν και ποτέ δεν μου άρεσε το Unity, παραμένω προβληματισμένος για το τι μπορεί να σημαίνει μια τόσο ριζική στροφή για την ίδια διανομή. Θα δέιξει.
Στις κατακλείδες μία είναι το «τις εταιρίες ΔΕΝ τις εμπιστευόμαστε». Κανέναν δεν χρειάζεται να εμπιστευόμαστε, θα προσθέσω. Όταν μια εταιρία δε παύει να προσφέρει αυτά που υπόσχεται, πηγαίνουμε σε άλλη που καλύπτει περισσότερο τις ανάγκες μας.
Τέλος, ναι, ζήτω το GNU/Linux.
Αλλά προσωπικά αν είχα τα $$$ θα έπαιρνα ένα Mac, και θα άφηνα το googling σε όσους έχουν περισσότερο χρόνο για πέταμα από μένα. Cheers.
Διαφωνώ με το 99% του άρθρου (προσωπική άποψη). Το Unity 7 ήτανε γαμάουα, και σαν εταιρικός χρήστης μή administrator, βεβαιώνω ότι έκανε την δουλειά μου πολύ καλύτερη από το gnome 2, το gnome 3 δεν το συμπάθησα (γιατί το Unity 7 μου είχε καθίσει πιο βολικό εν τω μεταξύ) και τέλος πάντων ήτανε μια χαρά. Τώρα γιατί απέτυχε; Ε είναι το υπόλοιπο 1% του άρθρου που συμφωνώ: γιατί δεν παρήγαγε την υπεραξία που ζήταγε η εταιρία, στο mobile, και αποφάσισε να κάνει στροφή στο κοινοτικά αναπτυσσόμενο κώδικα, για να κόψει resources προφανώς. Το έφαγε η μαρμάγκα.
Κωνσταντῖνε, καλημέρα. Μαῦρα μάτια κάναμε (κάνουμε) ρὲ παιδί… Πότε μὲ τὸ καλὸ ἡ ἀποκατάσταση τοῦ osarena; Ὄχι τίποτε ἄλλο, ἀλλὰ τὰ στερητικὰ σύνδρομα ποτὲ δὲν μοῦ ἄρεσαν.
Αὐγουστῖνος
Γεια σου Αυγουστίνε. Καλώς εχόντων μέχρι τα τέλη του μήνα.
«Τις εταιρείες ΔΕΝ τις εμπιστευόμαστε.»
Διαφωνώ σε αυτό, είναι πολύ αφοριστικό. Δικαίωμα του κάποιος να μην εμπιστεύεται τις εταιρείες, αλλά υπάρχουν διαβαθμίσεις οι οποίες πρέπει να αναφέρονται.
Μια εταιρεία που ασχολείται κατά κύριο λόγο με το ανοιχτό λογισμικό (Canonical, Red Hat, Collabora, SUSE, Khronos Group κλπ) είναι λογικό να την εμπιστεύεσαι περισσότερο από την Microsoft, την Google κλπ.
Η λέξη «εμπιστοσύνη» είναι σχετική. Δεν τις εμπιστεύεσαι από την πλευρά πως – όπως είναι επόμενο – κοιτάνε το κέρδος τους και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξουν στρατηγική, να καταργήσουν προϊόντα κλπ. Σε αυτά δεν κοιτάνε τον καταναλωτή (όπως μας αποκαλούν), μα το δικό τους συμφέρον.
Για την RedHat, άσε το καλύτερα, είναι πολλά αυτά που μπορεί να ειπωθούν. Πως έχουν καλύτερη ποιότητα σε αντίστοιχες υπηρεσίες, από την MS, ναι.
Κωνσταντίνε όλα σχετικά είναι. Καλά τα λέει ο Άγγελος.
Σκοπός κάθε εταιρείας είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους της και αυτό περικλείει όλες τις κατηγορίες σε όλους τους κλάδους! Το αν θα πρέπει να επιλέξουμε για την παροχή υπηρεσιών μία εταιρεία και προτιμάμε την εταιρεία που αναπτύσσει ανοιχτό λογισμικό αντί αυτήν που αναπτύσσει κλειστό είναι καθαρά επιλογή του κάθε ενός από εμάς. Δηλαδή αν προτιμάς κάποια εταιρεία περισσότερο από κάποια άλλη.
Ευτυχώς υπάρχουν άτομα που έχουν ήδη εκφράσει το ενδιαφέρον τους για να προσπαθήσουν την μελλοντική ανάπτυξη του unity 8 κτλ.. (fork)
To gnome έχει ισχυρή κοινότητα και είναι πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον που σε κερδίζει αμέσως. Ίσως κουράζει στην αρχή σε παραγωγικό περιβάλλον εργασίας αλλά αυτό χρειάζεται εξοικείωση των χρηστών.
Όσοι ασχολείστε με linux και σας αρέσει η φιλοσοφία του Ελ/λακ μπορείτε να συνεισφέρετε με κάθε τρόπο!!
Συνεχίζουμε να κάνουμε με αγάπη και ενδιαφέρον αυτό που μας αρέσει περισσότερο.
Φιλικά
Ένας ακόμη λάτρης του OpenSource.
Καταλαβαίνω πως το εννοείς, μα να θυμίσω πως το Linux και όχι μόνο, ΔΕΝ αναπτύχθηκε, ούτε γιγάντωσε από εταιρείες.
Είναι λαθεμένη αυτή η άποψη που επικρατεί, πως η εταιρεία μπορεί να δημιουργήσει, ενώ η ομάδα, η κοινότητα, το άτομο όχι. Η ίδια η ιστορία της ανθρωπότητας άλλα λέει.
Να το επαναλάβω. Το Ubuntu ΔΕΝ είναι κοινοτική διανομή, με ότι επακόλουθα αυτό μπορεί να έχει.
Να επισημάνουμε και κάτι άλλο, μια αναμενόμενη «παράπλευρη απώλεια». Το The Register αναφέρει για μεγάλο αριθμό απολυμένων. Το Unity εξάλλου ήταν ένα από τα μεγαλύτερα Project της Canonical.
Δεν είναι κακό να ΜΗΝ είναι κοινοτική διανομή. Στον πραγματικό κόσμο όποιος συναλλάσσεται πρέπει να έχει μια νομική μορφή (εταιρία). Αυτό του δίνει το δικαίωμα να απασχολήσει προσωπικό να τους καλύψει μισθολογικά – ασφαλιστικά και παράξει προϊόντα, που στην συνέχεια να πουλήσει. Το ζητούμενο είναι το κέρδος για μπορέσει να αυτοτροφοδοτίσει το όλο εγχείρημα και να το επεκτείνει.
Η Canonical δεν είναι κερδοφόρα επιχείριση αλλά ούτε η μοναδική που έχει ο Mark Shuttleworth. Είναι γνωστό ότι είναι ζάμπλουτος έχει ταξιδέψει στο διάστημα για χόμπι και επενδύει στο ανοιχτό λογισμικό. Αν κάτι πάει καλά οκ, αν όχι το πληρώνει από την τσέπη του. Οπότε δεν θα μπορούσε να κάνει κανένας άλλος κουμάντο στην τσέπη του από αυτόν τον ίδιο.
Θα διαφωνήσω Κωνσταντίνε εκεί που λες πως το Unity δεν ήταν καλό για τα επιχειρηματικά περιβάλλοντα, και εννοώ τον εργασιακό χώρο. Το Unity, ήταν απλό, στέρεο, σταθερό, και απέτρεπε τον χρήστη από λανθασμένες επιλογές. Ήταν ιδανικό για τα workstations όπου ο χρήστης σερφάριζε, έγραφε κείμενα, λογιστικά φύλλα, η μερικές απλές εφαρμογές ρουτίνας. Σε αυτό ήταν καλύτερο από τα Windows XP που υπάρχουν στις επιχειρήσεις.
Δεν νομίζω πως η Canonical απέτυχε. Για μένα, δεν ήταν ανάγκη να προχωρήσει στο Mir και τα τοιαύτα, η απόφαση για μετάβαση στο GNOME, έπρεπε να παίρνονταν πριν το Mir.
Ίσως πόνταραν στα κινητά, και αφού είδαν πως δεν είχαν τα αποτελέσματα που ανέμεναν, το γύρισαν.
Και χάρηκα, και λυπήθηκα μπορώ να πω. Χάρηκα γιατί με το GNOME, το Ubuntu έρχεται πιο κοντά στην κοινότητα του Linux, αφού δεν θα είναι ο “μοναχικός καβαλάρης”, από την άλλη λυπήθηκα γιατί με το Unity είχα βολευτεί πολύ σαν χρήστης, μου είχε δώσει μεγάλη σταθερότητα, τόσο, όσο κανένα υπολογιστικό περιβάλλον που είχα μέχρι τώρα.
Το Ubuntu Unity ήταν εξαιρετικό για τον οικιακό χρήστη, και τον χρήστη γραφείου. Ελπίζω πως το ίδιο σταθερή θα είναι η διανομή με το GNOME, και θα την δοκιμάσω. Ευχή μου, να παρέμεινε και το Unity παράλληλα, η να το έκανε open source, έτσι ώστε να το υιοθετούσαν και άλλες διανομές.
Μου λείπει το site σας και εσείς.
Θα συμφωνήσω. Αυτό που θέλω να πω και επιμένω, είναι πως εσείς το βλέπετε από την πλευρά του Advanced User, γιατί είστε προχωρημένοι χρήστες. Αλλά από την σκοπιά του απλού χρήστη, και εννοώ του εντελώς άσχετου, το Unity ήταν ΙΔΑΝΙΚΟ.
Στην δουλειά μου, υπάρχουν μουσικοί, συγγραφείς, μεταφραστές, που είναι ανίδεοι στην χρήση υπολογιστή, η έχουν κομπιουτεροφοβία, το μόνο που ξέρουν και θέλουν, είναι να γράφουν κείμενα, να μεταφράζουν, να ενημερώνουν τα social τους, να διαχειρίζονται μουσικά αρχεία, να ακούνε μουσικές, όλα αυτά τα κάνουν με τα Windows XP.
Και ακόμα και με αυτά, κάνουν λάθη στο χειρισμό του υπολογιστή, μπερδεύονται, και ζητάνε βοήθεια στο στυλ “ωχ τι πάτησα τώρα, γιατί μου βγήκε αυτό το παράθυρο, που πήγαν τα εικονίδια, γιατί δεν έκανα login, που είναι οι μουσικές και τα άρθρα μου;”.
Λοιπόν το Unity θα ήταν κάτι εξαιρετικό για όλους εκείνους που είναι dummies. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο απλό! Το μοναδικό που θα μάθαιναν ήταν να τοποθετούν τις εφαρμογές στη μπάρα και να τις μετακινούν, και λίγα άλλα πράγματα.
Με το GNOME 3 θα δουλέψουν, αλλά θα μπερδευτούν πολύ να το μάθουν. Μάλιστα, το μπέρδεμα θα είναι χειρότερο από τα XP. Άμα το μάθουν όλα θα είναι θαυμάσια, όμως μιλάμε για χρήστες που ζητούν βοήθεια ακόμα και στο Android στο κινητό τους. Το Android το έμαθαν, μετά από πολύ καιρό χρήσης.
Όλα αυτά, θα έπρεπε να τα σκεφτούν, και να αφήσουν το Unity σαν γραφικό περιβάλλον εργασίας για τον απλό χρήστη, παράλληλα με το GNOME 3, να έχεις δηλαδή μια επιλογή στην εγκατάσταση της διανομής.
Ίσως με την διάδοση τώρα, μέσω του Ubuntu, το GNOME, θα γίνει τόσο δημοφιλές, που “θες δεν θες θα το μάθεις”, και “θα σε βοηθάει και άλλος από το γραφείο που ξέρει GNOME”.
– Και στην τελική:
ΖΗΤΩ ΤΟ LINUX ρε κουφάλες.
AYTO .
Exactly !!! :)
Να κάνω και εγώ το σχόλιό μου
Πιστεύω, μάλλον πως δε θα ενοχλήσει πολλούς!
Η εργασία, η ενασχόληση, η εξέλιξη και η ψυχαγωγία μέσα απ το ελ/λακ, με καθορίζει αφάνταστα η ελευθερία χωρίς την ακράδαντη νομοτέλεια των εταιρειών που είναι προσκείμενες στον καπιταλισμό.
Ο ελάχιστος χρόνος που μου μένει φτάνει για να το ζήσω και με το Linux, το Linux όμως χωρίς επιπλέον σχόλιο!