Το Ubuntu είναι μια από τις διανομές Linux που διατηρούν αυτή τη λογική των αναβαθμίσεων έκδοσης. Κάθε μερικούς μήνες βγαίνει μια νέα έκδοση και φυσικά ακολουθούν οι ανακοινώσεις σε Socials, Linux News σελίδες καθώς και οδηγοί (tutorials) για το πως μπορεί κάποιος να αναβαθμίσει.
Δε λείπουν βέβαια και οι δημοσιεύσεις του στυλ «7 πράγματα που πρέπει να κάνετε μετά την εγκατάσταση του Ubuntu …», δημοσιεύσεις οι οποίες έχουν καταντήσει templates.
Απλά αλλάζουμε τον αριθμό της έκδοσης και φτου κι απ’ την αρχή.
- Κατά πόσον όμως αξίζει να αναβαθμίσει κάποιος σε μια νέα έκδοση;
- Πότε μπορεί να το κάνει με ασφάλεια;
- Τι πρέπει να προσέξει περισσότερο;
- Πως θα αντιμετωπίσει τα πιθανά προβλήματα που θα προκύψουν (αν προκύψουν) και που μπορεί να ζητήσει αποτελεσματικά βοήθεια;
Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα στα οποία θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε μαζί, ναι. Γιαυτό περιμένω επισημάνσεις στα σχόλια.
Σε ένα άρθρο όπου τα σχόλια είναι ανοιχτά, αυτά μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση του άρθρου.
Το άρθρο διατίθεται και στο GitBook για όσους/ες ενδιαφέρονται.
To LTS or not to LTS;
Υπάρχουν δυο είδη εκδόσεων του Ubuntu:
- Εκείνες που βγαίνουν κάθε λίγο και λιγάκι (συγκεκριμένα κάθε 6 μήνες) και το χαρακτηριστικό τους είναι πως λήγουν γρήγορα (κάθε 9 μήνες).
- Υπάρχουν και εκείνες που λέγονται LTS (Long Term Support) και βγαίνουν κάθε δυο χρόνια. Το χαρακτηριστικό τους δε, είναι ότι λήγουν μετά από 5 χρόνια.
Όταν λέμε λήγουν εννοούμε ότι καταργούνται τα αποθετήρια τους (για την ακρίβεια μεταφέρονται), δεν λαμβάνουν νέες ενημερώσεις (είτε ασφαλείας, είτε λογισμικού) και ο χρήστης είναι «υποχρεωμένος» να αναβαθμίσει σε νεότερη έκδοση. Το «υποχρεωμένος» σε εισαγωγικά βέβαια, γιατί ότι θέλει κάνει ο καθένας. Εδώ άλλοι τρέχουν ακόμη Windows XP, τι να λέμε τώρα !
Το ποια έκδοση θα επιλέξουμε εξαρτάται από το τι είδους χρήστες είμαστε, ή για να το θέσω καλύτερα, τι είδους χρήση θα κάνουμε στο λειτουργικό μας σύστημα. Το «μας» εδώ κυριολεκτικά, μιας και στο Linux (ευρύτερα στο ΕΛ/ΛΑΚ) το λειτουργικό σύστημα ΜΑΣ ανήκει. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό και κάνει ότι εμείς του πούμε. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Στο Ubuntu υπάρχουν μεν κάποιες αυτοματοποιημένες διαδικασίες, για τη διευκόλυνση των αρχάριων χρηστών, αλλά παραμένει ένα Linux λειτουργικό το οποίο αν το μάθουμε όσο πρέπει, μπορούμε να το μεταμορφώσουμε όπως εμείς θέλουμε.
- Θα κάνουμε χρήση του συστήματος μας για κάποια εργασία; τότε επιλέγουμε LTS.
- Θα το χρησιμοποιήσουμε ως server; τότε επιλέγουμε LTS.
- Θα το χρησιμοποιήσουμε για το καθημερινό μας computing (Internet, Media, Office..κλπ); Επιλέγουμε LTS.
Καλά, και τις άλλες, τις μη-LTS, πότε τις επιλέγουμε; Η απάντηση εδώ είναι, σχεδόν ποτέ. Οι εκδόσεις του Ubuntu έχουν η κάθε μια το σκοπό της. Δε μειώθηκε τυχαία ο χρόνος υποστήριξης των μη-LTS εκδόσεων (παλιότερα ήταν 18 μήνες και έπειτα έγινε 9).
Τις εκδόσεις αυτές τις χρησιμοποιούν περισσότερο οι developers, οι χρήστες που συμμετέχουν στις δοκιμές, και όσοι θέλουν να ανεβάζουν screenshots στα Socials με το νέο background για να μαζεύουν likes. Α, και όσοι βέβαια θέλουν να γράφουν αυτά τα περιβόητα άρθρα με τα 7 πράγματα που πρέπει να κάνει κάποιος αμέσως μετά την αναβάθμιση.
Δεν έχει κανένα νόημα για έναν χρήστη που θέλει να κάνει απλά τη δουλειά του, να βάλει μια έκδοση η οποία θα λήξει σε μόλις 9 μήνες και έπειτα θα πρέπει να επέλθει, η όχι πάντα εύκολη και ανώδυνη, διαδικασία του release upgrade.
LTS for the win λοιπόν, όπως λένε, αν θέλουμε να έχουν το κεφάλι μας λίγο πιο ήσυχο.
Τι αλλαγές συνήθως φέρει μια νέα έκδοση Ubuntu;
Σε τι διαφέρει μια έκδοση Ubuntu από μια προηγούμενη;
Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε πριν απαντήσουμε στο «Αξίζει να αναβαθμίσω;
Οι κυριότερες αλλαγές αφορούν (συνήθως) τον πυρήνα Linux και τις εφαρμογές. Ενίοτε και διορθώσεις σφαλμάτων (bug fixes), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν νέα σφάλματα. Μάλιστα, συνήθως υπάρχουν και άλλoτε είναι και σοβαρά.
Αναφορικά θα επισημάνουμε τις πιο συνηθισμένες αλλαγές/αναβαθμίσεις που φέρνει μια νέα έκδοση του Ubuntu.
1. Αλλαγή πυρήνα σε νεότερη έκδοση
2. Αναβάθμιση λογισμικού σε νεότερη έκδοση
3. Διορθώσεις σφαλμάτων από τη προηγούμενη έκδοση
4. Νέα σφάλματα που προκύπτουν στη νέα έκδοση
5. Κάποιες αλλαγές στο γραφικό περιβάλλον (άλλοτε εμφανείς, άλλοτε όχι)
Τα περισσότερα από τα παραπάνω μπορεί κάποιος να τα εφαρμόσει και στην υπάρχουσα εγκατάσταση του Ubuntu. Δεν χρειάζεται να αναβαθμίσει ολόκληρη την έκδοση.
Νεότερο λογισμικό το οποίο χρησιμοποιούμε κατά κόρον, όπως Firefox, Chromium, Thunderbird, αναβαθμίζεται ούτως ή άλλως και στη προηγούμενη σταθερή έκδοση του Ubuntu. Οι αναβαθμίσεις αυτές προέρχονται κυρίως από τους developers του λογισμικού (πχ Mozilla) και οι maintainters του Ubuntu είναι κατά κάποιον τρόπο υποχρεωμένοι να ενσωματώσουν αυτό το αναβαθμισμένο λογισμικό στη κάθε σταθερή έκδοση του Ubuntu. Φέρει άλλωστε ενημερώσεις ασφαλείας οι οποίες δε μπορούν να παραλειφθούν.
Για άλλου είδους λογισμικό, όπως πχ LibreOffice, υπάρχουν επίσημα αποθετήρια (PPAs) των developers του ίδιου του λογισμικού, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε αναβάθμιση. Αν και αυτό προτείνεται να το κάνουμε μόνον όταν υπάρχει κάποιο νέο χαρακτηριστικό (πχ στο IMPRESS) το οποίο εμείς χρειαζόμαστε οπωσδήποτε.
Η αλλαγή πυρήνα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όχι δεν είναι η απλή εγκατάσταση ενός (ή μερικών) .deb πακέτων και ξεμπερδέψαμε. Άλλου είδους άρθρα, templates και αυτά συνήθως, είναι του στύλ «Βγήκε η νέα έκδοση του Linux Kernel, αναβαθμίστε τώρα!!» τα οποία δίνουν οδηγίες για αναβάθμιση στον mainline πυρήνα. Γνωρίζουμε καν τι είναι ένας mainline πυρήνας και πότε μπορούμε να τον εγκαταστήσουμε; αν όχι, τότε απλά ΔΕΝ κάνουμε αναβάθμιση/εγκατάσταση αυτού του πυρήνα.
Όμως, ένας λόγος για να κάνει κάποιος αναβάθμιση ολόκληρης της διανομής μπορεί να είναι ο πυρήνας. Ένας νέος πυρήνας φέρει συνήθως υποστήριξη για νέο υλικό και νέα χαρακτηριστικά που μπορούν να αξιοποιηθούν (από νέο hardware) καλύτερα.
Αν λοιπόν σας ενδιαφέρουν άμεσα αυτά τα νέα χαρακτηριστικά και το νέο υλικό που πιθανόν να υποστηρίζεται στον καινούριο πυρήνα, και που θα φέρνει η αναβαθμισμένη έκδοση του Ubuntu, τότε αναβαθμίστε.
Οι αλλαγές στο γραφικό περιβάλλον είναι συνήθως μικρές. Ενίοτε και μεγάλες (βλ. Ubuntu 11.04). Το γραφικό περιβάλλον είναι ένα βασικό εργαλείο διαχείρισης του λειτουργικού μας συστήματος. Ίσως το βασικότερο, μιας και μέσω αυτού αλληλεπιδρούμε με τον υπολογιστή μας. Ας ψάξουμε να δούμε τι νέα χαρακτηριστικά φέρνει η αναβάθμιση του γραφικού περιβάλλοντος και αν αξίζει γι’ αυτά να κάνουμε αναβάθμιση ολόκληρης της διανομής.
Μόλις βγήκε η νέα LTS, να αναβαθμίσω;
Κάθε LTS έκδοση έχει το χαρακτηριστικό της σταθερότητας, ή τουλάχιστον προσπαθεί. Είναι αλήθεια όμως και σχεδόν κοινώς αποδεκτό (για όσους/ες ασχολούνται με το «άθλημα») ότι οι πρώτες εκδόσεις, αυτές με το μηδενικό αριθμό στο τέλος, συνήθως περιέχουν περισσότερα σφάλματα (αυτά τα bugs που λέμε) απ’ ότι οι επόμενες.
Οι εκδόσεις LTS διαθέτουν τα λεγόμενα point releases. Είναι κάτι σαν τα Service Packs των Windows, στο περίπου. Έτσι, η πρώτη έκδοση δεν έχει κάποιο point release αλλά φέρει ένα μηδενικό στο τέλος. Ubuntu 16.04.0 LTS.
Θα ακολουθήσει η 16.04.1 , έπειτα η 16.04.2 , η 16.04.3 …κλπ, μέχρι να φτάσει στο 16.04.4 όπου και συνήθως τερματίζει. Ακόμη και αυτά τα point releases είναι προγραμματισμένα. Μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα (το οποίο βρίσκεται υπό διαμόρφωση συνεχώς) στη σελίδα Release Schedule. Για τη πιο καινούρια έκδοση του Ubuntu, την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο είναι η 16.04, βλέπουμε ότι το πρώτο point release έχει ήδη προγραμματιστεί για τις 21 Ιουλίου. Δεδομένου ότι η 16.04.0 κυκλοφόρησε στις 21 Απριλίου, έχει προγραμματιστεί για τρεις(3) μήνες μετά.
Αν βρισκόμαστε σε μια μη-LTS έκδοση, τότε σχεδόν επιβάλλεται να αναβαθμίσουμε. Είπαμε εξάλλου παραπάνω για ποιους προορίζονται οι μη-LTS εκδόσεις, οπότε καλό είναι να περάσουμε σε μια LTS. Αν βρισκόμαστε όμως στη προηγούμενη LTS έκδοση, εκεί τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Οι πρώτες LTS εκδόσεις, αυτές με το μηδενικό point release, μοιάζουν λίγο με τις μη-LTS στη φιλοσοφία της διάθεσης. Δηλαδή, το Ubuntu λειτουργεί βάσει release schedule. Αυτό σημαίνει πως ότι, μα ότι, και να προκύψει πρέπει να διατεθεί η έκδοση ως σταθερή την ημερομηνία που έχει προγραμματιστεί. Ακόμη και σοβαρά (critical) bugs να την επηρεάζουν, θα διατεθεί ως σταθερή έκδοση. Αυτό φυσικά ενέχει κινδύνους για τους χρήστες, ενίοτε σοβαρούς. Είναι κοινό μυστικό αυτή η χρήση των μηδενικών-πρώτων εκδόσεων μιας LTS.
Ποια χρήση δηλαδή; Ποιο μυστικό;
Ως δοκιμαστικών εκδόσεων για τις επερχόμενες (το πρώτο point release και όσα έπονται).
Ας δούμε λίγο που διαφέρουν το μηδενικό point release (16.04.0) και το πρώτο (16.04.1). Περιέχουν τον ίδιο Linux πυρήνα, αυτόν ο οποίος δεν αλλάζει και θα συντηρείται μέχρι τέλους. Το πρώτο point release περιέχει συνήθως λίγο νεότερο λογισμικό, αλλά όχι πάντα. Σημαντικές βιβλιοθήκες συστήματος πιθανόν να έχουν τον ίδιο αριθμό έκδοσης όπως και το μηδενικό.
Τότε ποια είναι η μεγάλη-αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ τους ώστε να διατίθεται ως άλλο point release και ως partial upgrade (semi release upgrade δηλαδή) ; Μα φυσικά οι διορθώσεις σφαλμάτων. Πολλά, μα πάρα πολλά bug fixes έρχονται στο πρώτο point release. Τουλάχιστον όσα από αυτά θεωρούνται σοβαρά και φυσικά όσα από αυτά προλαβαίνουν να διορθωθούν από τους developers.
Είπαμε και παραπάνω ότι είναι κοινό μυστικό (για όσους/ες ασχολούνται) τι ρόλο παίζουν τα μηδενικά point releases σε μια LTS έκδοση. Το ίδιο δεν ισχύει για τα επόμενα Point Releases, μιας κι εκεί υπάρχουν πιο αξιοσημείωτες διαφορές όπως πχ άλλη έκδοση πυρήνα.
Δείτε τώρα τη διαφορά και μόνοι σας.
Όταν κάποιος χρησιμοποιεί μια μη-LTS έκδοση, τότε η ειδοποίηση αναβάθμισης στη νεότερη έκδοση του έρχεται αμέσως, από τη πρώτη (άντε δεύτερη) μέρα διάθεσής της. Όταν όμως κάποιος όμως χρησιμοποιεί μια LTS έκδοση, τότε η ειδοποίηση αναβάθμισης στη νεότερη (LTS) έκδοση, θα του έρθει όταν διατεθεί το πρώτο point release, μετά από τρεις μήνες δηλαδή.
Κατανοητό;
Επίσης, πολλοί VPS providers δεν διαθέτουν καν τη μηδενική LTS έκδοση για production συστήματα, ή ακόμη και αν τη διαθέσουν σίγουρα δεν είναι η προεπιλογή.
Η απάντηση λοιπόν είναι ΟΧΙ, να μην αναβαθμίσεις στη νέα LTS έκδοση που μόλις βγήκε και σηματοδοτεί στην ουσία άλλη μια δοκιμαστική έκδοση (ασχέτως αν την ονομάζουν σταθερή). Όσοι/ες ασχολούνται και ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα του συστήματός τους, αυτό το γνωρίζουν ήδη. Αναβαθμίζοντας στο μηδενικό point release να είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τις όποιες συνέπειες.
Πως θα κάνω την αναβάθμιση με ασφάλεια;
Όταν έρθει η ώρα λοιπόν, θα έρθει μια ειδοποίηση στον update manager ότι μια νέα έκδοση είναι διαθέσιμη και μπορούμε, ΑΝ θέλουμε, να αναβαθμίσουμε σε αυτή.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να πάμε στα Release Notes και να διαβάσουμε τι σφάλματα υπάρχουν στη νέα αυτή έκδοση. Εδώ παραθέτω ένα link από τη 14.04.4 μιας και τη στιγμή που γράφεται το άρθρο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη κάποιο point release της 16.04.
Τα links έχουν συνήθως την ίδια δομή. Δηλαδή για το πρώτο point release της 16.04 το link θα είναι όπως το παρακάτω:
Αφού διαβάσουμε το Change Summary και δούμε ότι έχουν διορθωθεί τα σφάλματα που μας αφορούν, τότε προχωράμε σε ένα backup των σημαντικών για εμάς αρχείων. Τα προσωπικά μας αρχεία, καθώς και οι ρυθμίσεις των προγραμμάτων μας, βρίσκονται στο προσωπικό μας κατάλογο, τον κατάλογο του χρήστη μας. Το backup εδώ είναι τόσο εύκολο όσο μια αντιγραφή των αρχείων αυτών σε ένα άλλο μέσο (πχ εξωτερικό δίσκο). Σε περίπτωση που κάτι πάει πολύ στραβά και προκύψει πρόβλημα που δε διορθώνεται, μπορούμε να κάνουμε μια νέα εγκατάσταση και έπειτα μια αντιγραφή (πάλι) των αρχείων που είχαμε κάνει backup στη θέση τους.
Κάποιες διανομές έχουν ενσωματώσει μια διαδικασία ασφαλούς αναβάθμισης η οποία δεν έχει έρθει ακόμη στο Ubuntu. Η διαδικασία αυτή βασίζεται συνήθως στο σύστημα αρχείων BTRFS και επιτρέπει στο χρήστη να κάνει την αναβάθμιση χωρίς να επηρεαστεί το υπάρχον λειτουργικό του σύστημα. Αν κάτι πάει πολύ στραβά και η νέα αναβάθμιση δε λειτουργεί, μπορεί να επιστρέψει στο προηγούμενο σύστημά του και να διαγράψει τη νέα αναβάθμιση, έτσι απλά.
Επειδή το σύστημα αρχείων BTRFS θεωρείται ότι βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη, δεν έχει ενσωματωθεί ως βασικό σύστημα αρχείων στο Ubutnu, υπάρχει όμως ως επιλογή. Όσο ξέρω, δεν έχει δημιουργηθεί ούτε εύκολο εργαλείο επαναφοράς σε προηγούμενη έκδοση. Θα πρέπει κάποιος να παίξει με γραμμή εντολών.
Το openSUSE είναι μια από τις mainstream διανομές Linux που τόλμησαν να διαθέσουν το BTRFS ως βασικό σύστημα αρχείων και έχουν αναπτύξει ήδη και γραφικό-εύκολο εργαλείο άμεσης επαναφοράς σε προηγούμενη έκδοση.
Αφού κάνουμε τα δυο προαναφερθέντα σημαντικά πράγματα (Relase Notes & Backup), μπορούμε να προχωρήσουμε με περισσότερη ασφάλεια στην αναβάθμιση.
Νέα έκδοση, Νέα προβλήματα. Βοήθεια;
Είναι και αυτό κοινώς αποδεκτό. Με κάθε νέα έκδοση προκύπτουν και νέα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο χρήστης. Άλλοτε τα προβλήματα αυτά είναι μικρά και λύνονται σχετικά εύκολα, άλλοτε σοβαρά και αναγκάζουν κάποιον ακόμη και να επιστρέψει σε προηγούμενη έκδοση.
Υπάρχουν διάφορες τοποθεσίες στις οποίες ο χρήστης μπορεί να αναζητήσει βοήθεια. Σε όποια από αυτές και να απευθυνθεί όμως, το σημαντικό είναι να έχει κάνει κάποια προεργασία από μόνος του.
1. Να σημειώσει το σφάλμα που προκύπτει.
Το Ubuntu περιέχει ένα εργαλείο αναφοράς σφαλμάτων που ονομάζεται Apport. Συνήθως αυτό ανοίγει αυτόματα αναφέροντας «Το σύστημα αντιμετώπισε σφάλμα…» ή κάτι τέτοιο. Δίνει επιπρόσθετες πληροφορίες αν πατήσουμε το κατάλληλο κουμπί.
Αν δε δούμε τέτοια αναφορά από το Apport, μπορούμε να ψάξουμε στη διαδρομή /var/log/ , για σχετικές αναφορές με crash, ή να δούμε το apport.log. Αυτά τα αρχεία είναι plain text και μπορούμε να τα ανοίξουμε με έναν editor και να τα διαβάσουμε. Αν δε καταλαβαίνουμε και πολλά, δε πειράζει, ίσως καταλάβουν άλλοι. Τα συμπεριλαμβάνουμε στην αναφορά μας.
2. Περιγράφουμε το σφάλμα με ακρίβεια.
Δίνουμε μια συνοπτική αλλά ουσιαστική αναφορά του τι αντιμετωπίζουμε. Δεν γράφουμε «έκθεση ιδεών», ούτε όμως «Έχω πρόβλημα με την οθόνη». Αναφέρουμε πότε δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το πρόβλημα, τι εμείς νομίζουμε ότι το προκάλεσε, τι συμβαίνει ενώ δεν θα έπρεπε να συμβαίνει.
Αν βαριόμαστε να περιγράψουμε το πρόβλημα, ας μη περιμένουμε από άλλους να απαντήσουν, να γίνουν προφήτες, ή να ασχοληθούν σοβαρά. Το πολύ-πολύ να αρχίσουν να μας τρολλάρουν με τόσο όμορφο τρόπο που ίσως να μη το καταλάβουμε καν.
3. Τοποθεσίες
Η τοποθεσία στην οποία θα ζητήσουμε βοήθεια παίζει και αυτή το ρόλο της. Διαφορετικές τοποθεσίες θα μας επιστρέψουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Παραθέτω παρακάτω (κατά τη δική μου κρίση βέβαια) εκείνες στις οποίες απευθυνόμαστε με σειρά προτεραιότητας.
α. Φόρουμ
β. Λίστα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
γ. IRC
δ. Άλλα
Στο «Άλλα» κατατάσσω κάθε είδους Social Media (FB, G+, Twitter…κλπ), καθώς εκεί μέσα δεν είναι τόπος για βοήθεια. Ασχέτως αν οι χρήστες έχουν μετατρέψει ένα γκρουπ στο Facebook σε τόπο βοηθείας, δε μπορεί κανείς να τους αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα, αλλά στα Socials η βοήθεια που μπορεί να λάβει κάποιος είναι συνήθως «ελαφριά τη καρδία».
Θα δούμε σχόλια άσχετα με το ερώτημά μας, τρολλιές, hijacking και αν είμαστε τυχεροί ίσως δούμε και κάποια σοβαρή απάντηση που να οδηγεί (συνήθως link) σε κάποια λύση.
Αυτή είναι η φύση των Socials εξάλλου. Δε θα την αλλάξουν 5-10 moderators.
Επίλογος
Ελπίζω να δώσαμε μια εικόνα για το τι σημαίνει αναβάθμιση διανομής. Απαντήσαμε στα (ίσως) σημαντικότερα ερωτήματα, δηλαδή στα πιο συνηθισμένα που μπορεί να έχει ένας χρήστης (ή τουλάχιστον προσπαθήσαμε να απαντήσουμε).
Όλα τα παραπάνω προκύπτουν από μια εμπειρία έξι (6) ετών καθημερινής (το καθημερινής εδώ παίζει τη σημασία του) χρήσης πολλών και διαφορετικών (συνήθως main) διανομών Linux.
Αν κάποιος θέλει να ξεφύγει από όλον αυτόν τον «πονοκέφαλο» της αναβάθμισης διανομής, μπορεί να χρησιμοποιεί μια Rolling Release διανομή. Η μοναδική που θα μπορούσα να προτείνω είναι το Arch Linux. Εκεί βρίσκομαι τα τελευταία 4 χρόνια, διατηρώντας παράλληλα το Ubuntu και ενίοτε κάποια άλλη main διανομή (Fedora, είτε openSUSE).
Υπάρχει και ένα motto (από τους χρήστες) που λέει «Once you go Arch, you never go back» με το οποίο δε μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Αυτό βέβαια δεν αποτρέπει κάποιον από το να χρησιμοποιεί και άλλες διανομές που τον ενδιαφέρουν παράλληλα. Η κάθε μια έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η ίδια η φύση του ΕΛ/ΛΑΚ άλλωστε είναι εκείνη που τροφοδοτεί και ενισχύει το λεγόμενο Distro Hopping.
Σημείωση:
Εάν μέσα στο κείμενο υπάρχουν άγνωστες για εσάς λέξεις, μπορείτε να δείτε ένα σύντομο λεξικό με όρους για Linux. Αν δεν βρείτε την ερμηνεία της άγνωστης λέξης τότε Google is your Friend.
Linux-User
Technopolitan.gr
Termatiko
Cerebrux 
Πρόσφατα αναβάθμισα το Ubuntu μου από τα αρχαία 15.04 στο 15.10. Ευτυχώς πήγαν όλα καλα και δεν «έσπασε» τίποτε.
Θεωρείτε πως είναι αρκετά ώριμο το 16.04 για να περάσω από τώρα σε αυτό, ή να περιμένω μέχρι το καλοκαίρι (νομίζω Ιούλιο) όπου λήγει η υποστήριξη του 15.10; Ευχαριστώ !
Δεν είναι τυχαίο το ότι όταν λήγει μια μη-LTS έκδοση, τότε βγαίνει και το πρώτο point release (συνήθως) της εκάστοτε LTS.
Μιας και είσαι ήδη σε μη-LTS έκδοση (15.10), ναι μπορείς να κάνεις την αναβάθμιση στη 16.04.0.
Αν θέλεις όμως να διατηρήσεις ένα σταθερό σύστημα, όταν κάνεις την αναβάθμιση στη 16.04.0 (η οποία είναι LTS), να παραμείνεις σε αυτή για όσο χρειαστεί.
Σε κάθε περίπτωση, διάβασε τα Release Notes της 16.04.0, ώστε να δεις αν κάποιο σοβαρό σφάλμα επηρεάζει το δικό σου hardware.
Θα διαβάσω τα release notes, ευχαριστώ !
Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα κάποιο σοβαρό πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις αναβάθμισης (δηλ. από 15.10 σε 16.04 και από 14.04 σε 16.04). Για να είμαι τελείως ακριβής να αναφέρω ότι από 14.04 σε 16.05 «γκρίνιαξε» κάποια σιτγμή για κάποιο πακέτο που δεν εγκαταστάθηκε σωστά αλλά με μια ακόμη εκτέλεση της Ενημέρωσης Λογισμικού όλα τακτοποιήθηκαν. Αν προκύψει και τίποτε άλλο το συζητάμε.
Thanks
Δυστυχώς την πάτησα με την php 7 και ξανά πίσω σε 14.04 & debian 8.4.
Thanks
Η αλήθεια είναι πως και γω όταν είχα αναβαθμίσει από 12.04 σε 14.04 (αν θυμάμαι καλά) είχε σπάσει το apt/σύστημα. Και οπότε μετά έκανα clean install.
Και επειδή πλέον δεν θέλω να μένω πίσω στις ενημερώσεις πακέτων, δεν με τρελαίνει η ιδέα να παραμείνω σε μια LTS μέχρι την επόμενη LTS. Ανά εξάμηνο, καλά είναι.
@ndrosis ε μα και εσύ :) Βιάζεσαι … :P
Άμα δεν χαλάσεις δεν μαθαίνεις.
Έτσι… χρειάζονται και οι πειραματισμοί;)
Γειά σας, εμένα η αναβάθμιση πήγε καλά εκτός από το ότι δεν μου αναγνώριζε το ποντίκι στην αρχή.Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο.Επειδή έχω και άλλες δύο διανομές στο δίσκο και το ubuntu το έχω βάλει με btrfs έτσι και κάνω αναβάθμιση στις άλλες ή περάσω άλλη διανομή μετά στο boot δεν βλέπω το ubuntu. Έχετε τίποτα να προτείνετε ή να το κάνω πάλι εγκατάσταση με ext4 και να ησυχάσω;
Πόσες διανομές και ποιες είναι αυτές ? Ποια η δομή των partition ?
Device Boot Start End Sectors Size Id Type
/dev/sda1 * 2048 296830975 296828928 141,6G 83 Linux
/dev/sda2 296833022 976771071 679938050 324,2G 5 Extended
/dev/sda5 390625280 968959999 578334720 275,8G 83 Linux
/dev/sda6 968962048 976771071 7809024 3,7G 82 Linux swap / Solaris
/dev/sda7 296833024 335936539 39103516 18,7G 83 Linux
/dev/sda8 335937536 390621183 54683648 26,1G 83 Linux
Το ubuntu το έχω στο 1 με / και /home το 5 το έχω με ext4 και το χρησιμοποιώ σαν αποθηκευτικό χώρο στο 8 έχω linux mint και στο 7 δοκιμάζω καμιά φορά κάποια άλλη διανομή συνήθως mangaro,opensuse.Να τονίσω ότι το ubuntu και το mint χρησιμοποιώ,επίσης δεν έχω και πολλές γνώσεις γενικά
Ποιός GRUB «κυβερνάει»; έχω την εντύπωση ότι αν αφήσεις τον GRUB όπως είναι και κάνεις αναβάθμιση ή εγκατάσταση ή αλλαγή τέλοσπαντων των άλλων διανομών δεν θα έχεις πρόβλημα.
Στο τέλος θα πρέπει να κάνεις μόνο μια ενημέρωση του GRUB ώστε να βρει τις αλλαγές.
Αν δεν μπορείς να αποφύγεις την αντικατάσταση του GRUB, τότε ίσως απλά πρέπει να τον επαναφέρεις μετά το πέρας των αλλαγών που θα κάνεις.
Salih, διάβασα πριν λίγο το πολύ κατατοπιστικό άρθρο σου για το Ubuntu 16.04.0, αλλά το είχα ήδη εγκαταστήσει, πριν δυο μέρες…, εγκαταλείποντας το εξαιρετικό openSUSE 42.1 Leap, επειδή μετά την τελευταία αναβάθμιση παρουσίασε ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ πρόβλημα στις γραμματοσειρές… Εξαφανίζονταν ορισμένα γράμματα και έμενε κενό στις λέξεις και μάλιστα, σε όλες τις γραμματοσειρές! Δυστυχώς, το ίδιο ακριβώς πρόβλημα, το αντιμετωπίζω και στο Ubuntu 16.04.0 και δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει… Κάθε βοήθεια, όπως καταλαβαίνεις είναι ευπρόσδεκτη… Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Salih, πριν μια βδομάδα φόρτωσα το Ubuntu 16.04 για να επιλύσω το πρόβλημα με τις γραμματοσειρές, που αντιμετώπιζα (και κανένας δεν μπορούσε να επιλύσει!) στο openSUSE 42.1, διατηρώντας και μεταφέροντας όλα μου τα αρχεία… Όμως, έτσι, μετέφερα και το πρόβλημα στο Ubuntu 16.04 και γι’ αυτό, αποφάσισα κάνω επανεγκατάσταση, με την εντολή: «Διαγραφή Ubuntu 16.04 και επανεγκατάσταση». Όμως, τα αρχεία δεν διαγράφηκαν και τοποθετήθηκαν σε ένα αρχείο «476 GB Τόμος». Η κατάτμηση που έγινε αυτόματα, έχει αυτήν την μορφή: /dev/sda1 swap 2.01 GiB, /dev/sda2 extented 20.00 GiB, /dev/sda5 ext4 20.00 GiB /dev/sda3 ext4 443.75 GiB. Κάθε φορά που ανοίγω το PC βγαίνει μια ειδοποίηση ότι ο σκληρός μου δίσκος είναι 21 GB (κανονικά είναι 500 GB) και έχει ελεύθερο χώρο, μόνον 0.5 GB ! Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το πρόγραμμα GParted, για να διαμορφώσω διαφορετικά την κατάτμηση του σκληρού και κυρίως για να σβήσω το αρχείο «476 GB Τόμος», που καταλαμβάνει ολόκληρο τον σκληρό και είχα δώσει εντολή να διαγραφεί και δεν διαγράφηκε, αλλά δεν το έχω ξανακάνει και φοβάμαι να μην προκαλέσω μεγαλύτερη ζημιά. Υπάρχουν άρθρα ή οδηγίες για την συγκεκριμένη κατάσταση που αντιμετωπίζω;
Περίεργο φαινόμενο, πρώτη φορά βλέπω να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Θα πρότεινα μιας και είναι φρέσκια ή εγκατάσταση να ξανά κάνεις την εγκατάσταση αλλά αυτή την φορά να μπεις μέσα από το live USB, να ανοιξεις το Gparted να διαγραψεις όλες τις κατατμήσεις και να δημιουργησεις ένα ενιαίο π.χ. ext4.
Έπειτα να ξεκινήσεις την εγκατάσταση και να επιλέξεις πάλι την αυτόματη διαρρύθμιση για να διαγράψει τα πάντα και να δημιουργήσει αυτόματα τα partition.
Εναλλακτικά μπορείς κατά την εγκατάσταση να επιλέξεις χειροκίνητη εγκατάσταση και να δημιουργησεις εσύ τα partitions πχ
/ ext4 : 150GB/home ext4 : 324GB
swap : 2GB
Φυσικά όλα αυτά αφού πρώτα πάρεις αντίγραφα των αρχείων που θες να κρατήσεις
Αγαπητέ Salih, με «πόνο ψυχής» διάβασα την πολύ κατατοπιστική απάντησή σου… και σ’ ευχαριστώ. Ξέρεις, όλες αυτές τις μέρες έχω κάνει όλες τις βελτιώσεις στο PC, που περιγράφεις στα άρθρα σου, επίσης έχω περάσει προγράμματα και έχω σβήσει άλλα (και βέβαια, δεν θυμάμαι που τα βρήκα!)… Πάντως, είχα την ελπίδα, διαβάζοντας τις ιδιότητες του GParted, ότι μπορούσα να κάνω τις αλλαγές, χωρίς να χάσω, όλα όσα έκανα… Δηλ., όπως καταλαβαίνεις, δεν είναι μόνο το θέμα των αρχείων. Είναι κυρίως οι ρυθμίσεις που έκανα. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει; Έστω, πιο δύσκολος…
Ο άλλος τρόπος είναι πάλι μέσω του Live USB και μέσω του Gparted όπου διαγράφει το partition που δεν θέλεις, έπειτα επεκτείνεις το /home μέχρι να καλήψει το κενό που δημιούργησε η διαγραφή του partition. Mia αναζήτηση στο Youtube «how to expand ubuntu partition» θα σου εμφανίσει πολλά παραδείγματα με διαφορετικές διαρρυθμίσεις των partition.
Σε κάθε περίπτωση όμως και πριν κάνεις κάτι θα πρέπει να έχεις πάρει αντόιγραφα ασφάλειας.
Ευχαριστώ πολύ Salih! Είδες τι δύσκολο είναι να διδάσκεις άτομα, που δεν γνωρίζουν το αντικείμενο; Χρειάζεται υπομονή, κατανόηση της άγνοιάς τους και χρησιμοποίηση των ελάχιστων γνώσεών τους για να πετύχεις καλό αποτέλεσμα…, όπως τότε στο Πανεπιστήμιο…, για να θυμόμαστε και το: «Τα πάντα ρει» του Ηράκλειτου… Εσύ πάντως, έχεις προσόντα καλού δασκάλου!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, πόσο μάλλον όταν προέρχονται απο τον καθηγητή σου !
Salih, βοήθεια! Δουλεύω το Ubuntu 16.04 και είμαι ενθουσιασμένος… και σήμερα αποφάσισα να φορτώσω και έναν equalizer και ειδικότερα τον qpaeq! Μόλις φορτώθηκε, εξαφανίστηκε ο Πίνακας Ελέγχου του Ubuntu και ο ήχος, καθώς και το Skype (το επανεγκατέστησα, αλλά δεν έχει ήχο). Το παράξενο είναι ότι το Rythmbox έχει ήχο και παίζει κανονικά. Σκέφτομαι να κάνω επανεγκατάσταση του Ubuntu απ’ το δισκάκι…, αλλά σου στέλνω την εικόνα του Η/Υ με την εντολή, sudo fdisk -l, μήπως βγάζεις κάποιο νόημα…
/home/harala/Εικόνες/Στιγμιότυπο από 2016-07-12 21-33-30.png
/home/harala/Εικόνες/Στιγμιότυπο από 2016-07-12 21-33-46.png
Πρόσφατα αναβάθμισα στο 16.04 από το 14.04 που είχα, μέσω του κέντρου λογισμικού στο στυλ «κυκλοφόρησε νέα έκδοση του Ubuntu θέλετε να την εγκαταστήσετε»;
Η αναβάθμιση κρατάει αρκετές ώρες, όχι τόσο το κατέβασμα όσο η ίδια η εγκατάσταση. Σε κάποια στιγμή βγάζει ένα μήνυμα, «αν θέλετε το σύστημα να διακόπτει αυτόματα ορισμένα services κατά την διάρκεια της αναβάθμισης και να τα επανεκκινεί».
Εκεί λέτε ναι. Όμως αν η αναβάθμιση γίνει κατά την διάρκεια της νύχτας, στο μήνυμα αυτό θα σταματήσει για να δώσετε το ok, οπότε (στα ενδιάμεσα του ύπνου σας) πατάτε το κουμπί. Ακόμα, κατά την διάρκεια της εγκατάστασης, έχετε στο παράθυρο πατημένο το κουμπάκι terminal, για να βλέπετε αναλυτικότερα τι κάνει, και να ξέρετε.
Όλα πήγαν καλά, βγαίνει και δύο τρεις φορές το μήνυμα πως «το Ubuntu βρήκε internal error», το γνωστό, που μετά εξαφανίζεται.
Πως βρήκα την νέα έκδοση; Καλή, καλό και το Libre office 5, μόνο που παρατηρώ το σύστημα κάπως πιο αργό.
Είναι βέβαια και παλιό το laptop.
Συμπεραίνω πως είναι πολύ καλύτερα να κάνετε μια καθαρή επανεγκατάσταση του 16.04 αφού φέρετε το ISO και κάψετε το δισκάκι, 32 η 64 bit παρά να κάνετε αναβάθμιση, όπου μπορεί να γίνουν βλακείες που δεν φαίνονται. Είναι σαν πχ. να κάνατε αναβάθμιση από XP σε 7 μέσα από τα XP, πράγμα που δεν είναι καλό.
Η σταθερότητα στο 16.04 είναι υποδειγματική, ανάλογη της 14.04, βέβαια επειδή το firefox φορτώνει διάφορα flash και πλούσιο διαδικτυακό περιεχόμενο ιστοσελίδων, και ελαφριά διανομή να βάλετε, πάλι θα βλέπετε να σέρνεται λόγω του flash content.