Σήμερα θα δούμε πως μπορείτε να φέρετε τον filemanager του GNOME στα μέτρα σας προσθέτοντας δικά σας script και αυτοματισμούς τα οποία θα εμφανίζονται όταν κάνετε δεξί κλικ (context menu) σε φάκελο ή αρχείο.
Θα την πω την αμαρτία μου. Όσο και να μου αρέσει η παραμετροποίηση μερικά πράγματα τα θέλω out of the box. Ένα από αυτά είναι και το context menu (στο δεξί κλικ) του εκάστοτε filemanager που δεν μου επιτρέπει (τουλάχιστον εύκολα) να έχω κάποια προκαθορισμένα προγράμματα καρφιτσωμένα.
Στις οδηγίες που ακολουθούν θα δούμε πως μπορούμε να κάνουμε τον nautilus λίγο πιο λειτουργικό με ελάχιστες γραμμές κώδικα.
Παραμετροποίηση του δεξί κλικ (context menu) του Nautilus
Ουσιαστικά το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε από την ανάγκη να έχω το VLC στο context menu του ναυτίλου, ώστε να μη χρειάζεται κάθε φορά να ανοίγω φακέλους ή να κάνω drag’n’drop τους multimedia φακέλους που θέλω. Στη συνέχεια θα δούμε 2 τρόπους παραμετροποίησης που αν και φαίνονται παρόμοιοι, στην πραγματικότητα έχουν σημαντικές δομικές διαφορές μεταξύ τους.
Nautilus και δημιουργία scripts
Μου κάνει τρομερή εντύπωση που σε παλαιότερες εκδόσεις του gnome αυτό το χαρακτηριστικό ήταν στην πρώτη γραμμή (βέβαια θα μου πείτε άλλα δεν ήταν) ενώ τώρα παρότι υπάρχει σαν feature, πρακτικά πέρασε στην αφάνεια. Ο λόγος για τα nautilus-scripts στο άρθρο «Χρήσιμα extensions στο δεξί κλικ» που στην ουσία επιτρέπουν εκτέλεση scripts χωρίς να ανοίξουμε τερματικό.
Στην περίπτωση μου το μόνο που είχα να κάνω ήταν να δώσω στο τερματικό
cd ~/.local/share/nautilus/scripts
vim open\ with\ vlc.sh
και στη συνέχεια μέσα στο αρχείο να γράψω
#!/bin/bash
vlc "@"
Το αποθηκεύετε και το κάνετε εκτελέσιμο π.χ. chmod +x open\ with\ vlc.sh
Αυτό ήταν!!! Πλέον στο context menu έχω τη συντόμευση που θέλω να ανοίγει τους φακέλους που θέλω με ένα κλικ

Αν ο πρώτος τρόπος σας φάνηκε quick’n’dirty ο δεύτερος τότε είναι περισσότερο για εσάς μιας και επιτρέπει πολύ περισσότερη παραμετροποίηση.
Δημιουργία context menus με το nautilus-actions
Στη περίπτωση των context menus μπορούμε να έχουμε μια πιο ομοιόμορφη εικόνα των menus, κάτι που όμως δεν είναι τόσο απλό όσο στη προηγούμενη περίπτωση.
Αρχικά εγκαθιστούμε το nautilus-actions. π.χ. σε APT διανομές:
sudo apt install nautilus-action
και αφού εγκατασταθεί δίνουμε στο τερματικό
nautilus-actions-config-tool
και θα ανοίξει το βασικό παράθυρο της εφαρμογής όπου θα συμπληρώσουμε τις ρυθμίσεις που θέλουμε. Εν προκειμένω για το VLC έκανα τις ακόλουθες ρυθμίσεις.

Στη συνέχεια προχωρούμε στη ρύθμιση των παραμέτρων εκτέλεσης του προγράμματος

Τέλος πατάμε το γρανάζι για να πάμε στις ρυθμίσεις της εφαρμογής και ρυθμίζουμε το context menu μας να μην είναι σε υπομενού

Στη συνέχεια κλείνουμε και ανοίγουμε τον nautilus δίνοντας στο τερματικό
nautilus -q
και τον επανεκκινούμε με alt+F2 και γράφοντας nautilus στο παράθυρο που θα ανοίξει.

To αποτέλεσμα που προκύπτει είναι αισθητικά πιο όμορφο
Αν σας έλεγα ότι υπάρχει και πιο απλός τρόπος;
Δημιουργία context menus απευθείας στο τερματικό
Ανοίγουμε το τερματικό και κάνουμε εγκατάσταση το filemanager-actions. π.χ σε Arch δίνουμε
sudo pacman -S filemanager-actions
cd ~/.local/share/file-manager/actions
vim open\ with\ mpv.desktop
Και μέσα στο αρχείο βάζουμε
[Desktop Entry]
Type=Action
ToolbarLabel[C]=Open with MPV
Name[C]=Open with MPV
Profiles=profile-zero;
Description[en_US]=Opens folder with MPV
TargetLocation=true
[X-Action-Profile profile-zero]
Exec=/usr/bin/mpv %U
Name[C]=Default profile
Σώζουμε το αρχείο, κάνουμε επανεκκίνηση τον ναυτίλο όπως είδαμε στον προηγούμενο τρόπο και έχουμε ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα.
Τόσο ίδια, όμως τόσο διαφορετικά
Η βασική διαφορά του scripts από τα context menus, είναι ότι στο script μπορούμε να ενσωματώσουμε πρακτικά τα πάντα χωρίς να μπλεχτούμε σε πολύπλοκες ρυθμίσεις, με mimetypes, περιγραφές εικονίδια. Μπορούμε πχ να ανοίγουμε φακέλους με δικαιώματα διαχειριστή απευθείας από το nautilus. Φυσικά αν δεν έχουμε κατά νου την απόλυτη παραμετροποίηση ο 2ος τρόπος μας δίνει μια πιο ομοιόμορφη εικόνα στο context menu που στην περίπτωση όμως τη δική μου δεν έχει καμιά απολύτως πρακτική διαφορά.
Εσείς παραμετροποιείτε τον filemanager σας; Αν ναι μοιραστείτε μαζί μας τα configs/hacks. Αν όχι νομίζω ότι έφτασε η στιγμή να το επιχειρήσετε.
Ρε φίλε για ακόμη μια φορά μένω αποσβολωμένος με τα πολύ ωραία άρθρα σου! Για ακόμη μια φορά με βοηθάς σε κάτι που έψαχνα καιρό τώρα! Μπράβο σας! Το cerebrux το βλέπω να πηγαίνει ψηλά με το βάθος, την ποιότητα και την ομαδικότητα των άρθρων του.
Θα το δοκιμάσω! Προσωπικά μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνεις περισσότερο το λειτουργικό σύστημα και τη δομή του συστήματος σου.
Με τον δεύτερο και κυρίως με τον τρίτο τρόπο, μπορείς να βάλεις και εικονίδια, έτσι δεν είναι;
Πάντως χωρίς αυτά τα scripts, που βοηθάνε στη διαδικασία, πως αλλιώς θα γινόταν να το κάνεις τελείως μπλέκοντας στην μουτζούρα.. ; :/ Φαντάζομαι θα έχει αρκετές δυσκολίες.. δε θα είναι και ότι το ευκολότερο.. :/
Άκυρο : Έχεις άρθρο, με προτεινόμενα extensions για το GNOME ;
Τάσο
Καταρχήν χαίρομαι που σου αρέσουν τα άρθρα μας!! Αυτή είναι και η κινητήρια δύναμη μας :)
Δυστυχώς το gnome 3 έχει αυτά τα χούγια και νομίζω ότι αυτοί είναι οι πιο απλοί τρόποι να το κάνεις. Σε ότι αφορά την ερώτηση σου για εικονίδιο, αφού μιλάμε για desktop entries,ναι μπορείς να έχεις και icon.
Για προτεινόμενα gnome extensions άρθρο δες πολύ καλό άρθρο του @cerebrux https://cerebrux.net/2016/05/24/metavasi-apo-unity-se-gnome-shell/
Να υποθεσω οτι ισχυουν τα ιδια και για Nemo,Caja …
Σε γενικές γραμμές ναι.